Στάθμη υπογείων υδάτων στο Αργολικό πεδίο
Στο Σχήμα 1 παρουσιάζεται η διακύμανση στάθμης των υπογείων υδάτων στο Αργολικό πεδίο. Οι μετρήσεις αφορούν 200 περίπου γεωτρήσεις και φρεάτια που καλύπτουν όλο το Αργολικό πεδίο μέχρι την ισοϋψή 100m και έχουν μια κανονική κατανομή σε όλη αυτή την επιφάνεια. Οι θέσεις τους παρουσιάζονται στον Χάρτη 1. Η κάθε τιμή του γραφήματος προέκυψε ως μέσος όρος από τις μετρήσεις των γεωτρήσεων που αναφέραμε για κάθε μήνα μετρήσεων από το 1985 έως 1996. Η περίοδος μετρήσεων διαιρείται σε δύο υποπεριόδους: στην περίοδο πριν της εφαρμογής τεχνητού εμπλουτισμού (1985-1990) και μετά την εφαρμογή τεχνητού εμπλουτισμού (1991 -1996). Είναι εμφανής η πτωτική τάση της πρώτης περιόδου (15m) και η ανοδική της δεύτερης περιόδου (20 m) που οφείλεται στον τεχνητό εμπλουτισμό και εν μέρει στις μεγαλύτερες βροχοπτώσεις αυτής της περιόδου.
Στο Χάρτη 2, Χάρτη 3 και Χάρτη 4 φαίνονται οι πιεζομετρικές καμπύλες για την άνοιξη του 1986 , την άνοιξη του 1990 και την άνοιξη του 1996 αντίστοιχα. Είναι φανερή η χειροτέρευση τη κατάστασης έως το 1990 και η σχετική βελτίωση για την μετέπειτα περίοδο έως το 1996 ( εξαιτίας κυρίως του εμπλουτισμού).
Απόλυτο υψόμετρο υπογείων υδάτων στο Αργολικό πεδίο
Παρατηρούμε ότι το επίπεδο της στάθμης υπογείων υδάτων είναι σχεδόν σε όλο το γράφημα του Σχήματος 2 κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, γεγονός που ευνοεί το φαινόμενο της υφαλμύρησνης και κάνει επιτακτική την ανάγκη εφαρμογής τεχνητού εμπλουτισμού των υπογείων υδροφορέων.
Συγκέντρωση Cl στα υπόγεια νερά του Αργολικού πεδίου
Παρατηρούμε στο γράφημα του Σχήματος 3 ότι είναι έντονη η ανοδική τάση της συγκέντρωσης των Cl- στην πρώτη περίοδο (1985-1990) και λιγότερο ανοδική στην περίοδο (1990-1996).
Η συγκέντρωση των Cl- έχει άμεση σχέση με την υφαλμύρηνση και είναι ανησυχητικό ότι σχεδόν όλες οι μετρήσεις είναι άνω του 250 ppm, που θεωρείται ως όριο καλής ποιότητας.
Στο Χάρτη 5, Χάρτη 6 και Χάρτη 7 φαίνονται οι καμπύλες με ίσες τιμές συγκέντρωσης Cl από όπου προκύπτουν και πάλι τα παραπάνω συμπεράσματα.
Συγκέντρωση NO3 στα υπόγεια νερά του Αργολικού πεδίου
Η συγκέντρωση του NO3 για την περίοδο (1985 - 1996) φαίνεται στο Σχήμα 4 να έχει ανοδική τάση και δε βελτιώνεται αισθητά από τον τεχνητό εμπλουτισμό. Το γεγονός είναι και αναμενόμενο γιατί η αύξηση των NO3 έχει σχέση με τα χρησιμοποιούμενα λιπάσματα και όχι με το φαινόμενο της υφαλμύρηνσης. Αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των αντλούμενων υπογείων υδάτων στο Αργολικό πεδίο είναι ακατάλληλο για πόσιμο νερό.
Πηγές - Τάσεις παροχών
Ενδεικτικά παρατίθενται τρεις κύριες πηγές του Αργολικού πεδίου.
Στο Σχήμα 5, Σχήμα 6 και Σχήμα 7 δίνονται οι διαχρονικές τάσεις των παροχών αυτών των πηγών, από όπου φαίνονται οι πτωτικές τάσεις τους.